Repertorio informatizzato delle fonti documentarie e letterarie della Sardegna

Repertorio informatizzato delle fonti documentarie e letterarie della Sardegna

‹XII. Feridas›

1‹I›tem ordinamus qui si alcuna persona esseret ferida et issa ferida esseret perigulossa et si dubitarit de morti, 2cussu homini qui avirit fata sa dita causa over ferida deppiat istari in prexoni infini ad tantu qui su meighu over meighus anti narri per sacramentu issoru qui cussu homini feridu siat foras de periculu de morti pro cussa ferida tantu cun deliberacione de bonus hominis.

3Et si dubitarint de cussa ferida istit in prexoni infini a dies LX, et passadu su dittu tempus de LX dies, et infra su dittu tempus su feridu non esseret mortu, siat deliberadu su delinquenti dessa morti et paguit prossa maquicia dessa ferida assa corti.

4Et in [casu] qui su fferid[o] morit infra su ditu [tempus de LX dies per mala cura et guardia] et per culpa [sua et avendo lassado su meichu foras de dubitu, qui cussu delinquente no ’ndi morgiat ma paghit sa maquicia de sa ferida secundu qui est naradu de supra].