Repertorio informatizzato delle fonti documentarie e letterarie della Sardegna

Repertorio informatizzato delle fonti documentarie e letterarie della Sardegna

Secolo XVI – IX

La regina Giovanna di Castiglia e di Aragona, e il re Don Carlo suo figlio (poi Carlo V Imperatore) comandano che sia eseguita la sentenza proferita nelle Corti generali di Aragona dai Giudici eletti a favore di Don Luigi Alagon di Arborea, e contro il Fisco, che difendeva le ragioni della Corona (1).

(1519. – 24 gennaio).
Dai Regii Archivi di Barcellona, Registr. Sardiniae, I, ab ann. MDXVI ad MDXVIIII, fol. 281.

Joanna et Carolus ejus filius, Dei gratia, Regina et Rex Castellae, Aragonum, Legionis, utriusque Siciliae, Hierusalem, Navarrae, Granatae, Toleti, Valentiae, Galletiae, Majoricarum, Hispalis, Sardiniae, Corduvae, Corsicae, Murciae, Giennis, Algarbiae, Algezirae, Gibraltaris, ac Insularum Canariae, nec non Insularum Indiarum, Terrae firmae, Maris Oceani, Archiduces Austriae, Duces Burgundiae, et Bravantiae, Comites Barchinonae, Flandriae, et Tiroli, etc., Domini Viscayae, et Molinae, Duces Athaenarum, et Neopatriae, Comites Rossilionis, et Caeritaniae, Marchionesque Oristanni, et Gociani. Spectabili Nobili, Magnificis Consiliariis, dilectis, et fidelibus nostris Don Angelo de Vilanova, Locumtenenti Generali in praedicto nostro Sardiniae Regno, Gubernatoribusque in Capitibus Callaris, et Gallurae, et Logudorii, Magistro Rationali Curiae nostrae; Procuratori etiam Regio, aut ejus Locumtenenti, Vicariis, Bajulis, Subvicariis, et Subbajulis, Alguatziriis, Virgariis, Portariis, ac caeteris demum universis, et singulis Officialibus nostris in dicto Sardiniae Regno constitutis, vel constituendis, eorumque Locumtenentibus, aut Officia ipsa regentibus, et cuilibet eorum ad quem spectet, infrascriptaque pertinere quovis modo videantur, salutem, et dilectionem. Quoniam in causa quadam, sive Processu gravaminis (2) contra Fiscum nostrum oblati, pro parte Nobilis, et dilecti nostri Don Ludovici de Alagon, in Curiis Generalibus, quas nuper celebramus Aragonensibus in hujusmodi civitate Caesaraugustae, causis, et rationibus apud acta ipsius processus latius deductis, per Judices, et Comissarios, ad id inter Nos communiter electos, et deputatos (3), cum eorum diffinitiva sententia declaratum extitit in favorem dicti Ludovici, et contra Fiscum eundem nostrum, prout in sententia ipsa, ad quam Nos refferimus, seriosius, est videre (4). Et parum prodesset sententias ferri, et delarationes facere, si debita earum non sequeretur executio: Ad humilem propterea dicti Nobilis Ludovici supplicationem, vobis, et unicuique vestrum ad quem spectet, dicimus, praecipimus, et jubemus serie praesentium, scienter, deliberate, et expresse ad incursumque nostrae indignationis, et irae, ac poenam florennorum auri Aragonum mille nostris inferendorum aerariis: Quatenus sententiam, sive declarationem firmiter, et observetis, exequamini, et compleatis, tenerique, et observari, exequi, et compleri per quos deceat omnino faciatis, atque mandetis, juxta ejus seriem, formam, et thenorem pleniores, Constitutionibus, Pragmaticis, et Privilegiis istius Regni, et aliis servandis semper servatis, et attente cavete praemissis contrafacere, aut fieri permittere, ratione aliqua, sive causa, pro quanto gratia nostra vobis chara est, et praeter irae et indignationis nostrae incursum, praeappositam veremini non incurrere poenam. Datum in Civitate Caesaraugustae die XXIIIJ mensis Januarii, anno a Nativitate Domini millesimo quingentesimo decimo nono. Augustinus Vicecancellarius.

Alphonsus de Soria, ex provisione facta per Augustinum Vicecancellarium, visa per Marcellum Figuerola, et de la Raga, Regentes Cancellarium.

 

(1) Luigi Alagon di Arborea era l’ultimo dei fratelli di Leonardo Alagon marchese di Oristano e conte di Goceano.
(2) Appellato Greuge in lingua catalana.
(3) Il giudice nominato dal re fu Micer Marcelo, e l’altro nominato dalle Corti fu Micer Alfonso.
(4) La sentenza fu data nel 16 gennaio 1519. Con la medesima furono dichiarati violenti e nulli tutti gli atti fatti fare nel castello di Sciativa al detto Don Luigi Alagon, mentre vi era ditenuto, coi quali egli si era confessato colpevole, ed avea approvato la sentenza capitale del 15 ottobre 1477 che lo avea colpito assieme agli altri suoi fratelli, ai nipoti, ed al visconte di Sanluri; e quindi fu reintegrato nei suoi dritti (Ved. Dissertaz. Sesta, supr., e i Diplomi e Carte del Sec. XV, ann. 1495).