Repertorio informatizzato delle fonti documentarie e letterarie della Sardegna

Repertorio informatizzato delle fonti documentarie e letterarie della Sardegna

Secolo XV – XLVII

Il Re di Aragona Don Giovanni II, avuto riguardo alle cause di sospetto ch’erano state allegate contro Nicolò Carroz vicerè di Sardegna, destina in qualità di Aggiunto a detto vicerè il magnifico Pietro Pujades, governatore del Capo di Logudoro, e in caso di suo impedimento il Consigliere Serafino di Montanyans, per conoscere, e decidere in tutte le liti e questioni, o già mosse o da muoversi nell’interesse, sia individuale che collettivo, sia attivo che passivo, di Salvatore, Francesco, Giovanni e Lodovico D’Alagon, Giovanni di Ribelles, Garzia, e Giovanni D’Alagon (1), Salvatore Guiso, Raimondo di Besora, e Leonardo de Tola, e dei loro vassalli e dipendenti.

(1473. – 12 luglio).

Dai Regii Archivi di Barcellona, Registr. Sardiniae VII, ab ann. MCCCCLXVII ad ann. MCCCCLXXVIII, fol. 162.

Joannes, Dei Gratia, Rex Aragonum, Navarrae, Siciliae, Valentiae, Majoricarum, Sardiniae, et Corsicae, Comes Barchinonae, Dux Athenarum, et Neopatriae, ac etiam Comes Rossilionis, et Caeritaniae. Spectabili, nobili, magnifico, dilecto Consiliario, et Viceregi nostro in eodem Sardiniae Regno, Nicolao Carroz de Arborea militi salutem, et dilectionem. Cum in omnibus, et singulis causis civilibus, et criminalibus pendentibus, pariterque movendis active et passive, inter nobiles, dilectos, et fideles nostros, Salvatorem, Franciscum, Joannem, et Ludovicum Dalagon, Joannem de Ribelles, Garciam, et Joannem Dalagon, Salvatorem Guiso, Raymundum de Besora, Leonardum de Tola, vassallos, et servitores ipsorum, et cuiuslibet eorum, tam conjunctim, quam divisim, ab una, et quasvis alias personas, ab altera partibus, causis, et rationibus quibuscumque, praedicti nobiles, et alii desuper nominati, et eorum quilibet habuerint, et habeant vos quamplurimum suspectum, ex justis quibusdam suspitionum causis, nedum veteribus, sed novis, et noviter ortis coram nobis propositis, et expressis, eisque debite adveratis, sitque tristissimum, et valde periculosum coram Judice litigare suspecto, et ob id supplicantibus nobis humiliter, et instantibus praedictis desuper nominatis, et eorum quolibet adiunxerimus et dederimus, et assignaverimus, pro ut cum praesenti adjungimus, ac damus, et assignamus vobis in adjunctum, in causis praemissis, et earum qualibet, magnificum, et dilectum Consiliarium nostrum Petrum Pujades, Militem, Gubernatorem in Capite Lugudorii, et eo occupato, per indispositionem eius personae, aut alio quovis justo impedimento, assignamus Vobis in adjunctum in omnibus et singulis causis praedictis, dilectum nostrum Seraphinum de Montanyans, militem; ideo Vobis dicimus, et mandamus, scienter, et expresse, ad incursum nostrae indignationis, et irae, poenamque quinque mille florennorum auri, a bonis vestris, si secus egeritis, irremissibiliter exhigendorum, nostrisque inferendorum aerariis, quatenus amodo, in causis praedictis, et qualibet earum, una cum dicto Gubernatore adjuncto, et dicto casu ipsius ocupationis, seu justi impedimenti, cum dicto Seraphino de Montanyans, et non sine altero ipsorum, nisi crimine fragrante, quo ad captiones personarum tantum procedatis, et enantetis, easque decidatis, et sententialiter fine debito terminetis, pro ut de justitia, et ratione repereritis fieri debere. Nos enim auferentes. Vobis potestatem omnimodam secus agendi, nullum esse decernimus irritum, et inane oppositum, si quovis modo fieri contingat. Commitentes dicto Gubernatori adjuncto, et dicto casu, ipsius occupationis seu justi impedimenti, praefato Seraphino de Montanyans, in ipso casu adjuncto, vices, et voces nostras plenarie, super praedictis, cum praesenti. Datum in villa Argiles, Comitatus Rossilionis, seu prope muros villae ejusdem, die XII Julii, anno a Nativitate Domini M.CCCC.LXXIII.

Rex Joannes.

Dominus Rex mandavit mihi Joanni de Coloma, visa per Generalem Thesaurarium, et pro Conservatore.

(1) Garzia e Giovanni D’Alagon erano fratelli spurii di Leonardo marchese di Oristano. Gli altri quattro nominati poco avanti (Salvatore, Francesco, Giovanni e Lodovico) erano suoi fratelli germani (Ved. Fara, De Reb. Sard., Lib. IV, pag. 366, Edit. Taur.).