Repertorio informatizzato delle fonti documentarie e letterarie della Sardegna

Repertorio informatizzato delle fonti documentarie e letterarie della Sardegna

Secolo XV – CII

Il Re Don Ferdinando il Cattolico, rammentando la solenne dichiarazione e proclamazione dell’innocenza di Don Salvatore Alagon da lui fatta soli tre giorni avanti, fa tuttavia formale e rigoroso divieto allo stesso d’Alagon di recarsi in Sardegna senza il suo regio e speciale permesso, con comminazione della pena capitale, da incorrersi ed eseguirsi senza remissione, in caso di disobbedienza (1).

(1493. – 17 ottobre).

Dai Regii Archivi di Barcellona, Registr. Divers. Sigill. Secr.IV, ab. an. MCCCCXC. ad an. MDVIII. fol. 239.

Nos Ferdinandus, Dei Gratia, Rex Aragonum, etc. Attendentes, Vos Nobilem, et Dilectum nostrum, Salvatorem Dalagon, ad instantiam nostri Fisci Procuratoris Fiscalis, fuisse culpatum de crimine Inobedientiae: Et licet nostra opportuna provisione, datum Barcinonae XIIII praesentis, et infrascripti mensis Octobris, declaraverimus, Vos eundem Nobilem Salvatorem Dalagon, esse immunem, et insontem omni culpa, de qua fueratis culpatus: Attamen aliquibus dignis respectibus animum Maiestatis nostrae digne moventibus, serie, cum praesenti providendo, declaramus, quod a caetero, absque licentia, et permissu nostris, vos non possitis, nec vobis liceat ingredi in Regnum Sardiniae: quod si feceritis, nunc, pro tunc volumus, vos in poenam capitis, absque indulgentia aliqua, seu remissione incurrere. Idcirco praesentium thenore, et de nostri certi scientia, vos ad exilium huiusmodi condempnamus. Mandantes serie, cum praesenti, universis, et singulis Officialibus nostris, quod ab inde si repertus fueritis in dicto Regno Sardiniae, vos in carceribus apponant, et absque sententia aliqua, vitam vestram, cum morte commutent, quoniam Nos sic fieri volumus, et jubemus. In cuius rei testimonium praesentem fieri jussimus, nostro secreto Sigillo, in dorso munitum. Datum in Civitate Barcinonae decimo septimo die, mensis Octobris, anno à Nativitate Domini, MCCCCXCIII.

Yo el Rey.

Dominus Rex mandavit mihi Ludovico Gonzalez, visa per Generalem Thaesaurarium, et per Regentem Cancellariam, et per Bernardum Ferrer, pro Generali Conservatore.

Praeinserta provisio fuit publicata per me Ludovicum Gonzalez, Secretarium, dicto Salvatori Dalagon, XXIII Octobris MCCCCXCIII.

(1) È evidente che con la presente provvisione regia il Monarca Cattolico sacrificava la giustizia dovuta al D’Alagon agl’interessi politici della sua Corona, temendo senza dubbio che la di lui presenza in Sardegna risvegliasse gli antichi spiriti d’indipendenza nazionale, e sollevasse nuovamente i popoli di Arborea contro l’iniquità dei processi, della condanna, e della spogliazione dell’animoso Don Leonardo D’Alagon marchese di Oristano e conte di Goceano. La qual cosa riceve conferma dalla gran dilazione che si frappose alla proclamazione della innocenza del D’Alagon, essendosi questa eseguita soltanto nel 14 ottobre 1493, mentr’era già solennemente appurata ed accertata fin dal 1490.