Repertorio informatizzato delle fonti documentarie e letterarie della Sardegna

Repertorio informatizzato delle fonti documentarie e letterarie della Sardegna

Secolo XIV – III

III

Giacopo II. re di Aragona conferma il giuramento di omaggio e vassallaggio da lui prestato alla Santa Sede per la concessione della Sardegna fattagli da Papa Bonifazio VIII.

(1305, 29 ottobre).

Dal Lunig. Cod. Ital. Diplom. Tom. IV. col. 1387.

Sanctissimo ac reverendissimo in Christo patri ac domino Clementi, divina providentia sacrosanctae Romanae, et universalis Ecclesiae summo Pontifici, Iacobus Dei gratia rex Aragonum et Valentiae, Sardiniae et Corsicae, comesque Barchinoniae, ac praescriptae Romanae Ecclesiae vexillarius, ammiratus, et capitaneus generalis, et humilis filius et devotus, pedum suorum oscula beatorum.

Sanctae (1) vestrae tenore literarum nostrarum praesentium patefiat, quod viso ac plenarie intellecto papali rescripto super collatione, concessione, et donatione confecto, quam felicis recordationis dominus Bonifacius Papa VIII. praedecessor vester nobis fecit, nostrisque haeredibus in perpetuum feudum de regno Sardiniae et Corsicae cum iuribus omnibus el pertinentiis suis sub certo servitio, sub certisque conditionibus largius conscriptis in praedicto rescripto continentiae subsequentis – Bonifacius Episcopus servus servorum Dei, charissimo in Christo filio Iacobo Sardiniae et Corsicae regi illustri ad perpetuam rei memoriam. Super reges et regna etc. (2).

Idcirco reducto ad memoriam nos iam tempore donationis praemissae memorato domino Papae Bonifacio iuxta continentia dicti rescripti ex causis in eo scriptis, iuramentum, fidelitatem, vassallagium, et homagium personaliter praestitisse; et postmodum etiam per Vitalem de Villanova militem, et Guillielmum de Lateria civem Barchinon. procuratores nostros, ambasciatores, et nuntios speciales olim per nos ad romanam curiam destinatos homagium, et alia praedicta renovasse, fecisse, et praestitisse felicis recordationis domino Benedicto summo Pontifici, dedisse literas aureas bulla nostra bullatas recognitionis et acceptationis contentorum in rescripto praedicto iuxta eiusdem tenorem; de quorum homagii et aliorum praedictorum praestatione, nec minus de traditione literarum regiarum aurea nostra bulla bullatarum fuerunt concepta, seu mandata papalia rescripta, quae sunt in cancellaria papali, aut penes cancellarium dicti quondam domini Renedicti Papae, quia eidem domino Papae, morte superveniente, expediri non potuerunt, neque bullari, ut hoc habuimus per assertionem nostrorum mentionem ad nos revertentium praedictorum, quodque nuper in Montepesulano nos vobis praesentialiter obtulimus homagium et alia supradicta considerato etiam, nos nunc ex eiusdem rescripti serie inductos nostrum constituisse procuratorem solemnem ad eadem Sanctitati vestrae praestanda; providimus propterea, sanctissime Pater, has fieri literas bullatas bulla aurea nostra, Sanctitati vestrae per praedictum procuratorem nostrum tradendas, et dandas, prout fieri debere iam dicti rescripti tenor inducit: per quas siquidem literas nunc propter ex tunc modos, conventiones, conditiones, tenorem et formam in dicto papali rescripto conscriptorum acceptamus expresse, et per quas etiam fatemur, et recognoscimus expresse dictum Sardiniae et Corsicae regnum a domino Summo Pontifice, et Romana Ecclesia recepisse in feudum sub conditionibus, modo et forma, atque tenore, qui in dicto papali rescripto continentur: quos tenorem, modum, conditiones, conventiones et formam promittimus nos inviolabiliter observaturos. Pro quorum observantia obligamus nos, et dictum regnum Sardiniae et Corsicae, iura et bona nobis competentia, et competitura in eo. Humani generis conditor et redemptor personam vestram ad sua sancta servitia conservare dignetur per tempora longiora. Dat. Perpiniani IV. kalend. novembr. anno Domini MCCCV.

NOTE

(1) Forse Sanctitati.

(2) Qui è trascritta per intiero la Bolla, con cui Papa Bonifacio VIII concedette nel 1297 la Sardegna in feudo perpetuo a D. Giacomo II. re di Aragona, la quale abbiamo già riportato fra le Carte e i Diplomi del secolo XIII. Ved. sopr. Dipl. N° CXXXVIII. Pag. 456.