XXIV.

Ugone III di Arborea scrive a Don Giacomo II. re di Aragona, che Villa di Chiesa, dopo stretto assedio, si era finalmente resa a patti, e che l’Infante Don Alfonso, salvate ai pisani che la difendevano le persone e gli averi, vi avea fatto il suo solenne ingresso, e vi era stato ricevuto con grande onore, e con molta gioia pubblica.

(1324, 7 febbraio).

Dai Reg. Archiv. di Barcellona, Annar. VIII. Sardiniae Num. CCCLXXXVI.

Excellenti, et Magnifico Principi Domino suo, Domino Iacobo, Dei Gratia Aragonum, Valentiae, Sardiniae, et Corsicae Regi Illustri, Comitique Barchinonae, ac Sanctae Romanae Ecclesiae Vexillario, Admirato, et Capitaneo Generali Ugo Vicecomes de Basso, Divina Gratia, Iudex Arboreae, debitae fidelitatis obsequium, et se ipsum. Magno desiderio desideravi, Maiestati vestrae, de faelicibus processibus Incliti Domini Infantis Alfonsi, Primogeniti, ac Generalis Procuratoris vestri, Comitisque Urgelli, nova faelicia nuntiare; sed usque nunc multis angustiatus angustiis, et tribulationibus conquassatus, una cum excellenti Domino Infante praedicto, cui semper astiti, et asisto, propter multa adversa, et contraria votis meis, quae in dicti Domini Infantis exercitu contigerunt, vestrae Regiae Maiestati, nequivi nova placita scribere. Nunc autem quamvis Excellentiae vestrae idem Dominus Infans scribat; Serenitati vestrae declarare, decrevi; quod, divina favente clementia, et predicti Domini Infantis cooperante prudentia, Terra Villae Ecclesiae, ad cuius obsidionem ipse cum exercitu suo fuit, die martis VII. mensis februarii, se suae potentiae subiugavit, et vi famis constricti Pisani, se, et praedictam terram, salvis personis, et rebus, eidem Domini Infantis dominio tradiderunt, et supradicti Domini Infantis insignia, ad Excellentiae vestrae, et suae gloriam, in dicta terra, cum gaudio sunt recepta, et honorabiliter exaltata, de quo vestra serenitas, una cum Domino Infante predicto, et ego, et alii fideles vestri, vobiscum, et cum eo debemus non immerito congaudere, et divinam conlaudare potentiam, quae post nubilum, dat serenum, et quae defensatris, et adiutris Iustitiae, prostravit, et subiecit potentiae vestrae adversarios suos, se vobis, contra iustitiam opponentes; et in eo speramus fideliter, quod de caetero gratiose, praedicti vestri regni Sardiniae, acquisitionis negotium, feliciter prosequetur, et in brevi adversarios vestros, potentiae vestrae subiicet, ad vestri nominis, et gloriae incrementum, et mei desiderii complementum. Quare, cum ordinata dicta terra per Dominum Infantem praedictum, intendam ad terram Arestanum cum gratia, et beneplacito praefati Domini Infantis reddire, Serenitati vestrae placeat mandare michi id quod volueritis me facturum, parati semper vestris, et praedicti Domini Infantis iussionibus, et beneplacitis obedire. Caeterum quia dignum est, ut probi Viri probitas per scientis silentium ignorata non transeat, Maiestati vestrae sapientis, et discreti Viri Domini Guillermi Olemarii, dilecti Consiliarii vestri, studium, quod gessit actenus, et continue gerit, cum sollicitudine operosa in negotiis, quae habet Dominus Infans praedictus peragere, ego qui novi dignis laudibus recomendo, utile, et honorabile reputans, vestrae Regiae Maiestati, et praedictis negotiis, quod Dominus Infans praedictus, talibus, et sibi similibus societur.

Datum VII. februarii in Villa Ecclesiae.