Repertorio informatizzato delle fonti documentarie e letterarie della Sardegna

Repertorio informatizzato delle fonti documentarie e letterarie della Sardegna

Secolo XIV – XIX

XIX.

L’Infante D. Alfonso partecipa a suo padre D. Giacomo II re di Aragona il suo arrivo al porto di Solci in Sardegna, lo informa di molte circostanze relative al suo viaggio, alla sua impresa, ed alla cooperazione prestata alla causa regia, contro i Pisani, da Ugone giudice di Arborea; lo previene che andava a mettersi in marcia coll’esercito verso Villa di Chiesa; e gli dice, che conferirebbe a voce con detto giudice, e con Bernaba, e Branca Doria, sovra quanto era stato trattato a riguardo delle faccende dell’isola.

(1323, 18 giugno).

Dai R. Archivi di Barcellona, Armar. VIII. Sardiniae, Num. CCCCXI.

Excellentissimo, ac Magnifico Principi, et Domino, Domino Iacobo, Dei gratia, Regi Aragonum, Valentiae, Sardiniae, et Corsicae, Comitique Barchinonae, ac Sanctae Romanae Ecclesiae Vexillario, Amirato, et Capitaneo generali, Infans Alfonsus, eius humilis primogenitus, et generalis Procurator, ac Comes Urgelli, salutem, cum reverentia subiectiva, ac obedientia filiali. Princeps Serenissime, Pater, et Domine. Nuper existentes in portu Mahonis, insulae Minoricarum, per aliam litteram nostram, datam sub nostro sigillo secreto, sublimitati vestrae descripsimus tranquillum passagium, quod habueramus usque ad dictum portum Mahonis, et alia, quae usque ad dictae litterae datam nobis significanda occurrerant: nunc autem serenitati vestrae notificamus, quod die Mercurii octava praesentis mensis iunii recessimus de dicto portu Mahonis, versus insulam Sardiniae, cum faelici stolio nostro, nostrum dirigentes accessum, et quia navigantes in mari didisceramus, quod egregius vir Iudex Arboreae in manu potenti persequebatur Pisanos in dicta insula, adeo quod esse credebatur apud Villam Ecclesiae, deliberavimus divertere per portum, qui est prope Aristanum, ut ibi habita certitudine de progressu dicti Iudicis, et negotiorum, quae agimus appelleremus, sive ad locum del Alguer, prout disposuerat vestra veneranda paternitas, sive ad alium locum prout negotiis congruere videretur. Et cum fuimus apud locum, vocatum caput Neapolis, prope Aristanum, die sabbati quarta a die Mercurii praedicta, invenimus ibi quendam lembum nostrum, quem pridem misseramus ad Iudicem supradictum, et litteram ipsius Iudicis, per quam significabat nobis, quod ipse consulebat omnino, quod nos deberemus appellere ad portum Palmae de Sulcis, prope Villam Ecclesiae, per viginti quinque miliaria, eo quod locus Villae Ecclesiae est munitus, et stabilitus per Pisanos, et quod cum tota gente nostra aggrederemur potenter dictum locum Villae Ecclesiae, quem procul dubio haberemus (Domino concedente) et ipso habito facilius haberetur Castrum Callari, cum alia loca in insula Sardiniae non sint stabilita per Pisanos, praeter locum vocatum Terra Nova, et unum vocatum Ioyoso, quod est castrum satis competentis fortitudinis, et aliud vocatum Aygua freda, magnae fortitudinis. Qua recepta littera, eadem die, volutis velis venimus sero ad insulam Sancti Petri, et in crastinum die Dominica, venimus ad portum Palmae de Sulcis, ubi fuimus cum galeis, et navibus nostris simul: sequenti vero die Lunae tertiadecima praesentis mensis Iunii, descendimus in terra cum nobilibus, et militibus, gente, et apparatibus nostris, figentes Tentoria prope Villam Palmae de Sulcis, ibique statim venerunt ad Nos Sardi universitatum confinium dictae villae, cum magno gaudio Nos suscipientes, ac homagium facientes, et fidelitatis iuramentum praestantes, et continuo venerunt ad nos nuntii dicti Iudicis, cum litteris ipsius, et Nobilium Dalmatii Vicecomitis, et Geraldi de Rocabertino, per quas nobis significarunt, quod ipsi cum eorum comitiva, erant prope Castrum Callari per tria miliaria, facientes colligi segestes totius illius contratae, ut aufferrentur Pisanis, et villae, quae ad nostram redierant obedientiam, se inde iuvarent; et informarunt nos, tam scriptis, quam dictorum nuntiorum relatione de statu Villae Ecclesiae, de quo constabat eis per litteras, quas illi de stabilita Villa Ecclesiae mittebant communi Pisarum, per quendam cursorem, qui eadem die per eos captus fuerat, et per ipsius relationem cursoris, et consulebant nobis omnino, quod Nos ad dictam Villam nostram maturaremus accessum. Nos autem ducti consilio praedictorum, ad ipsum locum Villae Ecclesiarum progredi festinamus, sed nondum potuimus hinc redere, propter penuriam quam habemus curruum, qui portent victualia, et arnesia nostra. De gente vero, quae est in stabilita Villa Ecclesiae, et Castri Callari, poterit celsitudo Regia informari per transumptum hinc inclusum litterarum, et aliorum scriptorum nobis inde missorum per Iudicem, et nobiles ante dictos. Nos autem, Princeps Serenissime, ac venerande pater, spem nostram in illo figimus, qui dedit hoc nobis initium, et cuius solius est finem dare salubrem, quod Nos in hijs faeliciter peragendis sui gratia prosperabit. Gens autem nostra incedit gaudens, et sana, nec iudicio illorum, qui nobis cum sunt invenimus talem ayerem, qualem praenuntiaverat fama, maiusque etiam bonum nobis inde prenuntiant de partibus villae Ecclesiae, tam in puritate aëris, quam in loci amaenitate, et aquarum copia, et victualium abundantia in excessu. Caeterum significamus Celsitudini Regiae, quod nuntius ille missus per Guantinum Catonis de Sacero, quando nos fuimus in portu Mahonis nondum inde recesserat, cum noluissent ipsum levasse, ut asseruit, naves quas duxerunt nobilis Vicecomes et Geraldus de Rocabertino praedicti, propter pressuram navigantium ibi; propter quod nos statim fecimus ipsum poni in quodam lembo armato, qui eum posuit in insula Sardiniae, et iniunximus ei, quod expedito negotio pro quo ibat, cum dicto Guantino, et aliis de universitate Saceri ad nos statim veniret, ubicumque essemus in insula supradicta, quem quotidie expectamus. Missimus etiam ad illustrem Regem Fredericum duas naves de maioribus stolii nostri, et quatuor uxerios, ultra illas tres in quibus navigarunt dicti Vicecomes, et Geraldus de Rochabertino, pro portandis victualibus, per dictum Regem Fredericum paratis. De armata aliqua facta per Pisanos, vel alios nobis adversos, licet diligenter exquisiverimus, nulla fit mentio. Nosque armatam nostram galearum accedentes, ut praedicitur, ad Villam Ecclesiae, dimitimus cum navibus, et aliis vasis stollii apud insulam Sancti Petri, bene ordinatam ad bellum, si necesse esset, cum ammirantis vestro, et Regis Maioricarum, stabilita guardia de lembis armatis cum caeteris oportunis. De tractatu habito inter Serenitatem Regiam, et Iudicem Arboreae, de quo in recessu plene informati sumus, nec de nobilibus Brancha de Auria, et Barnaba de Auria, cum adhuc Iudicem, aut ipsos non viderimus, non possumus certum aliquid resecare, sed idem Iudex debet esse nobiscum statim apud Villam Ecclesiae, ibique agemus in negotio prout sumus per Serenitatem Regiam informati, et de hiis, et aliis, prout dabit Altissimus significanda, frequenter curabimus intimare. Praeservet omnipotens Magnitudinem Regiam mentis, et corpore sanitate incolumen, et ad suum servitium dirigat plenis annis. Datum in castris apud portum Palmae de Sulcis XIIIJ Calendis julii, anno Domini millesimo CCC.XX. tertio. Sigillata.

Locus † sigilli.