Repertorio informatizzato delle fonti documentarie e letterarie della Sardegna

Repertorio informatizzato delle fonti documentarie e letterarie della Sardegna

Secolo XIII – LXXXI

L’Imperatore Federico II scrive ai Modenesi, ringraziandoli delle lettere di condoglianza, che gli aveano diretto pel rovescio delle armi imperiali in Italia, e per la prigionia di suo figlio Enzo re di Sardegna, dopo la battaglia di Fossalta vinta dai Bolognesi nel 26 maggio 1249 (1).

(1249, …).

Dal Vico, Hist. Gen. del Reyn. de Sardeña, Tom. II. Part. IV. Cap. 30.

Federicus communi Mutinae salutem.

Ex relatione litterarum vestrarum quas super eventu Hencij Regis Sardiniae, dilecti filii nostri, nuper nostro culmini destinastis, tanto clariorem novimus fidem vestram quanto per evidentiora signa cognovimus non minus de casuum nostrorum adversitate vos deprimi quam de successuum prosperitate laetari. Haec sunt etenim devotionis indicia quae mater fidelitas requirit in subditis, et qualitercumque fortunae dubietas successura proveniat, qualitercumque tempora promittemur fidelium semper sunt corda eadem, et laudalium iugiter operum exhibitione persistunt; sinceritatis itaque vestrae constantiam proinde laudum titulis eo libentius exaltamus, quo plena de vobis votis nostris respondente fiducia, vos ad nostra servitia promptos semper et benevolos invenimus. Licet igitur casus ipse, si casus dici debeat ex quo negotia nostra non cedunt, fabulose gravis, et vulgariter horridus videatur, nos tamen ipsum pro leni seu minimo reputantes, altitudinem mentis nostrae propterea nullo defleximus, nec ulla vel modica causa nos proinde turbatiores effecit, sed cum bellorum facta sint dubia et serenitatis nostrae gremium abundet copia filiorum aequanimiter huiusmodi nova suscepimus, et nostrae potentiae dexteram tanto propterea fortius in rebellium nostrorum excidium incitamus, et erigimus ad vindictam, quanto propter hoc videntur apertius inanis gloriae ventum frivolam resistendi materiam absumpsisse, cumque casus huiusmodi gladium nostrum potenter acuerit, et in detrimenta nos hostiu ardentissime provocavit; devotionem vestram hortamur attente mandantes quatenus rancoris cuiuslibet speciem ahigentes, sic more solito circa nostra servitia laudabiliter insistatis, quod spem quam de vobis stabili mente concepimus sentiamus nobis in opere commodum. Nos etenim temporis habilitate captata, sic ultimae depressionis rebellium apertis thesauris nostris, et fidelium nostrorum subsidiis aggregatis, vocare disponimus quod, nedum cogantur a caeptis inviti desistere, sed potius poeniteat incepisse (2).

NOTE

(1) Per schiarimento maggiore dei fatti contenuti nel presente documento, e nell’altro seguente, Ved. l’articolo Enzo, re di Torres e di Sardegna nel Dizionario Biografico dei Sardi illustri del Tola, Vol. II. pag. 58 e seg.

(2) Il Raynaldi riporta un brano di questa lettera nel Tom. II degli Annali Ecclesiastici, pag. 415 ad ann. 1249, num. XII, e dice, che la medesima, assieme ad altre lettere dell’imperatore Federico sullo stess’oggetto, si leggeva nell’epistolario ms. di Pietro delle Vigne, che conservavasi nella Biblioteca Vallicelliana.