Repertorio informatizzato delle fonti documentarie e letterarie della Sardegna

Repertorio informatizzato delle fonti documentarie e letterarie della Sardegna

Secolo XII – CI

Barisone, re di Gallura, conferma la donazione delle vaste terre di Iurifai fatta da suo padre Costantino II al monistero di S. Felice di Vada, e l’accresce con nuovi atti della propria liberalità (1).

(1173, …).

Dal Tronci, Annal. Pisan. all’ann. 1173.

In nomine Domini amen.

Ego iudike Gosantine de Laccon rex kite fatho custa carta cum boluntate de Deu, e de muire mea donna Elene de Laccon regina pro vene kifatho a Sanctu Fele de Vada, e a S. Ioanne de Oscillili, pro anima mea, e de parentes meos. Doli su saltu de Iurifai, inco tenet appare cum su veruri, et toran termenes de custos saltos daere surrivir de sa terra secata, collat derectu a sube du dessa continade sa bia, de locu, e dai unde a su castru dessolidone, e dai unde collat, tortuve, rivu ulisu dusca amonimentu fabricatu, e dai unde girat sa serra des sa petra alba dusca assu castru de Petru Manca, etc…

Et ego iudike Barusone de Gallul ki la renovo custa carta, da de vetere, a nova ki fekit patre meu iudike Gosantine, a Sanctu Fele de Vada, et a S. Iohanne de Sullile, et a S. Maria de Guttudofe, et bocolos sos homines de S. Iohanne, et de S. Fele de Vadam, e de S. Maria de Guttudofe, e de S. Felecita de Bitthe, de no los prodare pro silva nende iudike, nende curatore de no los prodare pro corona, iunde iudike, iunde curatore, et de non tornare neguna opera, ne de iudike, ne de curatore, de opera de sigillu, e de non levare oui, ne pro curatore, ne ad issos, ne as sas luieras. Katan cociinare cum suos de custas clesias, et de prod. kil. at dare Deu in casticatos de locu, aut in silva, de curatore adiguos issoro, a canes issoro, a caste issoro, a cavallos issoro, apparinde per deet de pethas, et de pelle usque in sempiternum, et Mariane Estasi, et Mariane de Terra, et Sattaro Lavita, et Petru Ispagliaru, et Gosantine Garrigaru, et servos de renu, Petru Dluumnus, Ianne Saracca, Iacone Fecresa, testibus.

NOTE

(1) Il Tronci nel pubblicare per la prima volta il presente atto di donazione, riportandolo al 1173, dice che il medesimo è scritto in lingua più barbara che sarda (e dice il vero), e che alla carta originale è appeso il sigillo di piombo, raffigurante da un lato il capo di Barisone, e dall’altro lato con la leggenda Barusone Rex Galluri.